نویسنده : مهندس امیرسعیدنیا
معرق سنگ
معرق از منظر لغت «اصولاً هر چیز رگه دار را گویند » ولی مفهوم آن در این نوع به خصوص از هنر، ایجاد نقش و طرح با کمک کنار هم قرار دادن رنگهای مختلف از یک جنس خاص (اعم از چوب، کاشی، سنگ و...) است. در این مقاله درباره هنر معرق سنگ صحبت می کنیم.
روشهای تولید معرق سنگ
1. موزائیک
از روش های معرق سنگ موزائیک می باشد. هنر موزاییک از دیرزمان شناخته شده بود و تا به امروز نیز کاربرد دارد. در بین النهرین و مصر باستان نوعی موزاییک در اندازه‌های کوچک و برای مصارف زینتی ساخته می‌شد ولی رومیان آن را چون یک قالب هنری هم پایهی دیوارنگاری به کار می‌بردند. صنعت موزاییک سازی توسط هنرمندان صدر مسیحیت ادامه یافت و در اوایل قرون وسطی به خصوص در قلمرو امپراطوران بیزانسی به اوج شکوفایی خود رسید به عنوان مثال می توان موزاییک‌های کلیسای سان وتیله در راونا را نام برد.
در این روش ابتدا سنگ های رنگی در قطعات کوچک (حدود 1×1 سانتی متر) به شکل مربع و یا سایر اشکال هندسی ساده بریده می شوند. بعد از آماده شدن این قطعات، هنرمند با کنار هم قرار دادن قطعات با رنگ های گوناگون طرح از پیش تعیین شده را پیاده سازی می کند و با روشهای مختلف این قطعات کوچک را در کنار هم و روی بستری مناسب ثابت می کند. به تشخیص هنرمند فعال در هنر معرق سنگ و با توجه به محل به کارگیری نهایی تابلو، ممکن است سطح کار پرداخت نیز بشود.
با وجود اینکه تهیه معرق سنگ با این روش بسیار زمان بر است اما از آنجا که به جز ابزار برش مستقیم سنگ ابزار دیگری در تهیه ی آن نقش کلیدی ندارد می توان این روش تهیه معرق سنگ را قدیمی ترین روش تولید این محصول دانست. با گذشت سالها از ابداع این روش و با وجود عیوبی که در این روش نسبت سایر روشها وجود دارد اما همچنان جزء روش ها متداول در ایجاد نقش به وسیله سنگهای رنگی است.
از روش های معرق سنگ موزائیک می باشد. هنر موزاییک از دیرزمان شناخته شده بود و تا به امروز نیز کاربرد دارد. در بین النهرین و مصر باستان نوعی موزاییک در اندازه‌های کوچک و برای مصارف زینتی ساخته می‌شد ولی رومیان آن را چون یک قالب هنری هم پایهی دیوارنگاری به کار می‌بردند. صنعت موزاییک سازی توسط هنرمندان صدر مسیحیت ادامه یافت و در اوایل قرون وسطی به خصوص در قلمرو امپراطوران بیزانسی به اوج شکوفایی خود رسید به عنوان مثال می توان موزاییک‌های کلیسای سان وتیله در راونا را نام برد.
در این روش ابتدا سنگ های رنگی در قطعات کوچک (حدود 1×1 سانتی متر) به شکل مربع و یا سایر اشکال هندسی ساده بریده می شوند. بعد از آماده شدن این قطعات، هنرمند با کنار هم قرار دادن قطعات با رنگ های گوناگون طرح از پیش تعیین شده را پیاده سازی می کند و با روشهای مختلف این قطعات کوچک را در کنار هم و روی بستری مناسب ثابت می کند. به تشخیص هنرمند فعال در هنر معرق سنگ و با توجه به محل به کارگیری نهایی تابلو، ممکن است سطح کار پرداخت نیز بشود.
با وجود اینکه تهیه معرق سنگ با این روش بسیار زمان بر است اما از آنجا که به جز ابزار برش مستقیم سنگ ابزار دیگری در تهیه ی آن نقش کلیدی ندارد می توان این روش تهیه معرق سنگ را قدیمی ترین روش تولید این محصول دانست. با گذشت سالها از ابداع این روش و با وجود عیوبی که در این روش نسبت سایر روشها وجود دارد اما همچنان جزء روش ها متداول در ایجاد نقش به وسیله سنگهای رنگی است.
